path: root/tde-i18n-pl/docs/tdepim/kmail/configure.docbook

<chapter id="configure">

<chapterinfo>
<authorgroup>
<author><firstname>Daniel</firstname> <surname>Naber</surname> <affiliation><address> <email>[email protected]</email>
</address></affiliation>
</author>
<author><firstname>David</firstname> <surname>Rugge</surname> <affiliation><address> <email>[email protected]</email>
</address></affiliation>
</author>
<author><firstname>Marc</firstname> <surname>Mutz</surname> <affiliation><orgname>Klar&auml;lvdalens Datakonsult AB</orgname> <address> <email>[email protected]</email> </address> </affiliation>
</author>
<author><firstname>Michel</firstname> <surname>Boyer de la Giroday</surname> <affiliation><address> <email>[email protected]</email>
</address></affiliation>
</author>
<othercredit role="translator"><firstname>(c) 2005 Mandriva</firstname><surname>Poland</surname><affiliation><address><email>[email protected]</email></address></affiliation><contrib>Polskie tłumaczenie</contrib></othercredit> <othercredit role="translator"><firstname>Marcin</firstname><surname>Kocur</surname><affiliation><address><email>[email protected]</email></address></affiliation><contrib>Uaktualnienie polskiego tłumaczenia i poprawki tłumaczenia Mandrivy</contrib></othercredit> <othercredit role="translator"><firstname>Robert</firstname><surname>Gomułka</surname><affiliation><address><email>[email protected]</email></address></affiliation><contrib>Uaktualnienie polskiego tłumaczenia i poprawki tłumaczenia Mandrivy</contrib></othercredit> 
</authorgroup>
<date>2004-07-13</date> <releaseinfo>1.7</releaseinfo> </chapterinfo>

<title>Konfiguracja &kmail-dopelniacz;</title>

<sect1 id="configure-generalinfo">
<title>Informacje ogólne</title>

<para>Okno konfiguracji &kmail-dopelniacz; umożliwia konfigurację programu &kmail-mianownik; na wiele różnych sposobów. Możesz je wywołać z menu <menuchoice><guimenu>Ustawienia</guimenu><guimenuitem>Konfiguracja &kmail-mianownik;...</guimenuitem></menuchoice>.</para>

<para>Jest ono podzielone na sześć działów, każdy reprezentowany jest przez jedną ikonę na liście po lewej stronie okna. Poniżej znajduje się opis poszczególnych działów.</para>

<para>Okno dialogowe ma kilka przycisków:</para>

<variablelist>
<varlistentry>
<term><guibutton>Pomoc</guibutton></term>
<listitem><para>Otwiera podręcznik na odpowiedniej stronie.</para></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guibutton>Domyślne</guibutton></term>
<listitem><para>Spowoduje przywrócenie konfiguracji w bieżącym dziale do wartości domyślnych.</para></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guibutton>Wczytaj profil...</guibutton></term>
<listitem><para>Otwiera okno dialogowe, które zawiera kilka profili konfiguracyjnych. Możesz ich użyć jako punktów wyjściowych dla Twojej własnej konfiguracji.</para></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guibutton>Przywróć</guibutton></term>
<listitem><para>Powoduje skasowanie wszystkich zmian, które zostały wprowadzone po ostatnim zapisie ustawień.</para></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guibutton>OK</guibutton></term>
<listitem><para>Zapisuje zmiany i zamyka okno konfiguracji.</para></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guibutton>Zastosuj</guibutton></term>
<listitem><para>Zapisuje zmiany bez zamykania okna konfiguracji.</para></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guibutton>Anuluj</guibutton></term>
<listitem><para>Zamyka okno konfiguracji bez zapisywania wprowadzonych zmian.</para></listitem>
</varlistentry>
</variablelist>

</sect1>

<sect1 id="configure-identity">
<title>Dział Tożsamości</title>

<para>Możesz znaleźć krótkie wprowadzenie do działu <guilabel>Tożsamości</guilabel> w części <link linkend="getting-started">Rozpoczęcie pracy</link>.</para>

<para>Ten dział pozwala na stworzenie jednej lub więcej <emphasis>Tożsamości</emphasis>, innymi słowy kombinacji nazwy, adresu e-mail i innych ustawień. Na przykład, możesz stworzysz jedną tożsamość dla celów biznesowych i jedną na potrzeby osobiste. Jeżeli posiadasz więcej niż jeden adres e-mail, możesz stworzyć jedną tożsamość dla jednego adresu.</para>

<para>Strona składa się z listy tożsamości i przycisków, służących do zarządzania nimi. Lista tożsamości zawsze będzie pokazywać co najmniej jedną tożsamość, która jest wtedy tożsamością <guilabel>Domyślną</guilabel>.</para>

<para>Aby dodać nową tożsamość do listy tożsamości, kliknij przycisk <guibutton>Dodaj...</guibutton>. Otwarte zostanie okno <link linkend="configure-identity-newidentitydialog">Nowa tożsamość</link>.</para>

<sect2 id="configure-identity-newidentitydialog">
<title>Okno <guilabel>Nowa tożsamość</guilabel></title>

<para>Musisz wprowadzić nazwę nowej tożsamości w pole <guilabel>Nowa tożsamość</guilabel>. Będzie to nazwa wyświetlana na liście tożsamości.</para>

<para>Możesz wybrać, jak nowa tożsamość powinna zostać stworzona, wybierając jedną z trzech opcji:</para>

<variablelist>

<varlistentry>
<term><guilabel>Z pustymi polami</guilabel></term>
<listitem>
<para>Wszystkie pola nowej tożsamości są puste lub posiadają wartości standardowe.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term><guilabel>Użyj ustawień z Centrum sterowania</guilabel></term>
<listitem>
<para>Wykorzystuje ustawienia domyślnego profilu e-mail <application>Centrum sterowania</application> (możesz go edytować w dziale <menuchoice><guimenu>Sieć i Internet</guimenu> <guimenuitem>E-mail</guimenuitem></menuchoice> w <application>Centrum sterowania</application>).</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term><guilabel>Powiel istniejącą tożsamość</guilabel></term>
<listitem>
<para>Kopiuje wszystkie pola z istniejącej tożsamości. Możesz wybrać, którą tożsamość skopiować poprzez wybranie odpowiedniego wpisu z listy <guilabel>Dostępnych tożsamości</guilabel>.</para>
</listitem>
</varlistentry>

</variablelist>

</sect2>

<sect2 id="configure-identity-general">
<title>Ogólne</title>

<para>Zakładka <guilabel>Zmień</guilabel> pozwala na określenie kilku podstawowych ustawień dla aktualnie wybranej tożsamości.</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term><guilabel>Twoje imię</guilabel></term>
<listitem>
<para>Wpisz w to pole swoje pełne imię i nazwisko (czasami także nazywane <emphasis>nazwą wyświetlaną</emphasis>). Jakkolwiek pole to nie jest obowiązkowe, jest zalecane, aby wypełnić je poprawnymi wartościami.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guilabel>Organizacja</guilabel></term>
<listitem>
<para>Wprowadź nazwę swojej organizacji. To pole jest opcjonalne.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guilabel>Adres e-mail</guilabel></term>
<listitem>
<para>Wprowadź w to pole swój adres e-mail innymi słowy adres w rodzaju <userinput>[email protected]</userinput>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
<example>
<title>Przykład</title>
<para>Czyli jeśli Twój adres to <replaceable>Jan Kowalski &lt;[email protected]&gt;</replaceable>, powinieneś wpisać <userinput>Jan Kowalski</userinput> w pole <guilabel>Twoje imię</guilabel> oraz <userinput>[email protected]</userinput> w pole <guilabel>Adres e-mail</guilabel>.</para></example>
</sect2>

    <sect2 id="configure-identity-cryptography">
      <title>Kryptografia </title>

      <para>Zakładka <guilabel>Kryptografia</guilabel> pozwala na określenie kluczy &openpgp; oraz &smime; powiązanych z tą tożsamością jak i wybranie preferowanego (kryptograficznego) formatu wiadomości. </para>

      <variablelist>

	<varlistentry id="configure-identity-cryptography-openpgp-sign">
	  <term>
	    <guilabel>Klucz podpisu OpenPGP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Tutaj możesz wybrać klucz &openpgp; wykorzystywany przy podpisywaniu wiadomości. </para>
	    <para>Wyświetlany jest tylko krótki identyfikator wybranego klucza. Po zatrzymaniu wskaźnika myszy nad listą kluczy pokazane będą dodatkowe informacje. </para>
	    <para>Aby wyczyścić pole kliknij na przycisk <guibutton>Wyczyść</guibutton>. </para>
	    <para>Aby zmienić wybrany klucz, kliknij przycisk <guibutton>Zmień...</guibutton>. Okno dialogowe wyświetlające wszystkie tajne klucze &openpgp; zostanie wyświetlone pozwalając Ci na wybranie jednego z nich. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	
	<varlistentry id="configure-identity-cryptography-openpgp-encrypt">
	  <term>
	    <guilabel>Klucz szyfrowania OpenPGP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Tutaj możesz wybrać klucz służący do szyfrowania wiadomości przypisany do edytowanej tożsamości. Klucz ten jest także wykorzystywany <xref linkend="composer-attach-attach-my-public-key"/> na potrzeby <link linkend="the-composer-window">Edytora wiadomości</link>. </para>
	    <para>Aby zmienić zaznaczony klucz kliknij przycisk <guibutton>Zmień...</guibutton>. Okno zawierające wszystkie znalezione klucze &openpgp; zostanie wyświetlone pozwalając na wybór jednego z nich do użytku. </para>
	    <para>Możesz wyczyścić listę kluczy i uzyskać na ich temat więcej informacji w ten sam sposób jak opisano w <xref linkend="configure-identity-cryptography-openpgp-sign"/>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	
	<varlistentry id="configure-identity-cryptography-smime-sign">
	  <term>
	    <guilabel>Certyfikat podpisu &smime;</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Tutaj możesz wybrać certyfikat służący do podpisywania wiadomości, gdy aktywna jest bieżąca tożsamość. </para>
	    <para>Aby zmienić wybrany certyfikat, wciśnij przycisk <guibutton>Zmień...</guibutton>. Okno zawierające wszystkie tajne certyfikaty podpisu &smime; zostanie wyświetlone, pozwalając na wybór jednego z nich. </para>
	    <para>Możesz wyczyścić listę certyfikatów i zdobyć więcej informacji w taki sam sposób jak opisano w <xref linkend="configure-identity-cryptography-openpgp-sign"/>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	
	<varlistentry id="configure-identity-cryptography-smime-encrypt">
	  <term>
	    <guilabel>Certyfikat szyfrowania &smime;</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Tutaj możesz wybrać certyfikat szyfrowania &smime; dla bieżącej tożsamości kiedy aktywne jest <xref linkend="configure-security-composing-encrypt-to-self"/>. </para>
	    <para>Aby zmienić wybrany certyfikat, kliknij przycisk<guibutton>Zmień...</guibutton>. Okno zawierające listę znalezionych certyfikatów szyfrowania &smime; zostanie wyświetlone pozwalając na wybór jednego z nich. </para>
	    <para>Możesz wyczyścić listę certyfikatów i zdobyć więcej informacji w taki sam sposób jak opisano w <xref linkend="configure-identity-cryptography-openpgp-sign"/>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-identity-cryptography-preferred-format">
	  <term>
	    <guilabel>Preferowany format szyfrowania wiadomości</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Tutaj możesz wybrać, który kryptograficzny format wiadomości ma być domyślnie używany przez tą tożsamość. </para>
	    <para>Możesz albo wybrać jeden z czterech obsługiwanych formatów, albo zostawić to pole z wartością domyślną <guilabel>Jakikolwiek</guilabel>. Wtedy zostanie wybrany odpowiedni format w oparciu o odbiorcę wiadomości lub mogą nawet zostać utworzone dwie kopie wiadomości, jedna podpisana lub/i zaszyfrowana za pomocą &smime;, a druga podpisana lub/i zaszyfrowana za pomocą &openpgp;. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

      </variablelist>

    </sect2>

<sect2 id="configure-identity-advanced">
<title>Zaawansowane</title>

<para>Zakładka <guilabel>Zaawansowane</guilabel> pozwala na określenie kilku rzadziej stosowanych lub specjalnych ustawień dla aktualnie wybranej tożsamości.</para>
<variablelist>

<varlistentry>
<term><guilabel>Adres zwrotny</guilabel></term>
<listitem>
<para>Wprowadź adres, na który mają być wysyłane odpowiedzi na Twoje wiadomości. Wypełnij to pole tylko w przypadku, gdy adres ten jest inny od zwykłego adresu e-mail (określony w <guilabel>Twoje imię</guilabel> i <guilabel>Adres e-mail </guilabel> w zakładce <link linkend="configure-identity-general"><guilabel>Ogólne</guilabel></link>), ponieważ odpowiedzi są domyślnie dostarczane na ten adres.</para>
<note><para>Pole to jest użyteczne tylko wtedy, gdy chcesz, aby odpowiedzi na Twoje wiadomości przychodziły na inny adres e-mail niż ten, z którego zostały wysłane, na przykład jeżeli korzystasz z tej tożsamości w celu wysyłania wiadomości z adresu e-mail, który nie może odbierać wiadomości. Pamiętaj, że niektóre listy dyskusyjne nadpisują to pole nagłówka swoim adresem listy, aby mieć pewność, że odpowiedzi zostaną wysłane na listę, a nie do osób indywidualnych. Tak więc użyteczność tego pola jest ograniczona i powinno ono być wykorzystane tylko w szczególnych przypadkach.</para></note>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term><guilabel>Adresy ukrytych kopii</guilabel></term>
<listitem>
<para>Opcjonalnie można określić adres, na który będą przesyłane ukryte kopie Twoich wysłanych wiadomości. Pamiętaj, że ukryta kopia wiadomości jest wysyłana na ten adres tylko, gdy <menuchoice><guimenu>Widok</guimenu><guimenuitem>UDW</guimenuitem></menuchoice> jest aktywowane podczas pisania wiadomości. Jeżeli pomimo tych ustawień chcesz wysyłać ukryte kopie Twoich wiadomości, powinieneś sprawdzić zakładkę <guilabel>Nagłówki</guilabel> w dziale <guilabel>Edytora</guilabel>.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term><guilabel>Folder Wysłane</guilabel></term>
<listitem>
<para>Wybierz folder, do którego powinny być przenoszone wiadomości po ich wysłaniu przy użyciu tej tożsamości. Użytkownicy <acronym>IMAP</acronym> powinni rozważyć zmianę na folder <acronym>IMAP</acronym> tak, aby ich poczta wysłana była przechowywane na serwerze zamiast w folderze lokalnym. W ten sposób będą mogli oni uzyskać dostęp do swoich wiadomości z różnych lokalizacji.</para>

<tip><para>Możesz ustawić dokładniejszą kontrolę dotyczącą wysyłanych plików poprzez ustanowienie <link linkend="filters">filtra wiadomości</link> zastosowanego na pocztę wychodzącą.</para></tip>

</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term><guilabel>Folder Robocze</guilabel></term>
<listitem>
<para>Wybierz folder, do którego powinny być przeniesione wersje robocze wiadomości przy korzystaniu z tej tożsamości. Użytkownicy <acronym>IMAP</acronym> powinni rozważyć zmianę na folder <acronym>IMAP</acronym> tak, aby ich wersje robocze były przechowywane na serwerze zamiast w folderze lokalnym. W ten sposób będą mogli oni uzyskać dostęp do swoich wiadomości z różnych lokalizacji.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term><guilabel>Wysyłanie</guilabel></term>
<listitem>
<para>Wybierz lub wpisz alternatywny serwer SMTP, który ma być wykorzystany przy wysyłaniu wiadomości z bieżącej tożsamości.</para>

<note><para>Na początku musisz skonfigurować serwery poczty wychodzącej, zanim wybierzesz je z listy. Możesz to zrobić w zakładce <link linkend="configure-accounts-sending"><guilabel>Wysyłanie</guilabel> </link> w dziale <link linkend="configure-accounts"> <guilabel>Ustawień sieci</guilabel></link>.</para></note>
</listitem>
</varlistentry>

</variablelist>
</sect2>

<sect2 id="configure-identity-signature">
<title>Podpis</title>

<para>Ta zakładka pozwala na zdefiniowanie podpisu (czasami nazywanego <quote>stopką</quote>), który ma być załączony do każdej wiadomości wysłanej za pomocą tej tożsamości.</para>

<note><para>Ten rodzaj podpisu nie ma nic wspólnego z podpisami (cyfrowymi) dla których można wybierać klucze oznaczonych w zakładce <link linkend="configure-identity-cryptography">Kryptografia</link>. Jest to po prostu niefortunne oznaczenie, jednak ze względu, że tak się wszędzie przyjęło, nazwa ta została zachowana. Należy pamiętać, że te podpisy oraz podpisy cyfrowe, to dwa kompletnie odmienne zagadnienia.</para></note>

<para>Zaznacz opcję <guilabel>Włącz podpis</guilabel>, jeżeli chcesz mieć możliwość dołączania podpisu do wiadomości przy wykorzystaniu bieżącej tożsamości. Aby dodawać podpis <emphasis>automatycznie</emphasis> do każdej nowej wiadomości, należy także zaznaczyć pole <guilabel>Automatycznie dołączaj podpis</guilabel> w dziale <guilabel>Edytora</guilabel> w oknie konfiguracji.</para>

<para>&kmail-mianownik; może pobierać treść podpisu z różnych źródeł. Tradycyjną metodą w Uniksie jest pobranie treści z pliku o nazwie <filename>.signature</filename> znajdującego się w katalogu domowym. Ten plik może być dzielony pomiędzy kilkoma programami, więc będziesz mógł w każdym programie uzyskać ten sam podpis.</para>

<para>Aby pobierać treść z pliku wybierz <guilabel>Pobierz tekst podpisu z pliku</guilabel>. Wprowadź nazwę pliku w pole <guilabel>Podaj plik</guilabel> lub kliknij przycisk po prawej stronie, aby przeglądać system plików. Jeżeli chcesz edytować plik, kliknij na przycisk <guilabel>Edytuj plik</guilabel>.</para>

<para>&kmail-mianownik; może także odczytać treść podpisu z wyniku polecenia. W ten sposób możesz korzystać z programów takich jak <command>fortune</command> do tworzenia nowych podpisów do każdej wiadomości. Wszystko co program wypisze na wyjście standardowe (<acronym>stdout</acronym>) jest przechwytywane i wykorzystywane jako treść podpisu.</para>

<para>Aby odczytać treść z wyniku polecenia wybierz <guilabel>Pobierz tekst podpisu z wyniku polecenia</guilabel>. Wprowadź polecenie (pełną scieżkę) w polu <guilabel>Podaj polecenie</guilabel>.</para>

<para>Po trzecie, możesz wprowadzić tekst podpisu bezpośrednio w oknie konfiguracyjnym &kmail-dopelniacz;. Aby to zrobić, wybierz <guilabel>Pobierz tekst podpisu z pola poniżej</guilabel> i wprowadź tekst do pola wyświetlonego u dołu okna.</para>

<note><para>W Internecie, podpisy są zwykle oddzielone od treści za pomocą wiersza zawierającego trzy znaki <quote>-- </quote> (myślnik, myślnik, spacja). &kmail-mianownik; automatycznie oddzieli podpis od reszty wiadomości, jeżeli jeszcze nie zostało to zrobione.</para>
<para>Jeżeli nie chcesz, aby separator był automatycznie dodawany przez &kmail-dopelniacz;, po prostu dodaj go do treści podpisu samemu.</para>
</note>

</sect2>

</sect1>

<sect1 id="configure-accounts">
<title>Dział Konta</title>

<para>Krótkie wprowadzenie do działu <guilabel>Kont</guilabel> możesz odnaleźć w części <link linkend="setting-up-your-account">Tworzenie kont pocztowych</link>.</para>

<para>Ten dział pozwala na stworzenie jednego lub więcej <emphasis>kont</emphasis> (wysyłania oraz odbierania), innymi słowy zestawień serwerów pocztowych, informacji logowania i innych ustawień. Zwykle tworzy się jedno konto wysyłania i jedno odbierania wiadomości. Możesz tworzyć jednak tak wiele kont, jak tylko chcesz, i dołączać każde z nich do różnych tożsamości. Możesz to zdefiniować w <link linkend="configure-identity">Tożsamościach</link> lub decydować o tym w momencie pisania wiadomości.</para>

<sect2 id="configure-accounts-sending">
<title>Wysyłanie</title>

<para>Zakładka <guilabel>Wysyłanie</guilabel> pozwala na zdefiniowanie serwerów pocztowych wysyłania wiadomości i ustawienie kilku innych opcji.</para>

<para>Aby uzyskać podstawowe informacje zobacz <link linkend="sending-mail">Tworzenie kont pocztowych: Wysyłanie</link>.</para>

<para>Kiedy klikniesz na przycisk <guibutton>Dodaj...</guibutton> lub <guibutton>Zmień...</guibutton>, okno <guilabel>Dodaj sposób wysyłania</guilabel> lub <guilabel>Zmień sposób wysyłania</guilabel> zostanie otwarte. W celu wysyłania przez <application>sendmail</application> lub podobne programy, możesz określić nazwę i lokalizację programu <command>sendmail</command>. W przypadku <acronym>SMTP</acronym> możesz określić <guilabel>Nazwę</guilabel>, <guilabel>Serwer</guilabel>, oraz <guilabel>Port</guilabel> serwera. <guilabel>Serwer wymaga uwierzytelniania</guilabel> włączy pola <guilabel>Użytkownik</guilabel> i <guilabel>Hasło</guilabel> oraz dział <guilabel>Metoda uwierzytelniania</guilabel> w zakładce <guilabel>Bezpieczeństwo</guilabel>. Jeżeli nie jesteś pewien ustawień bezpieczeństwa możesz spowodować, aby &kmail-mianownik; sprawdził najlepsze ustawienia stosując przycisk <guibutton>Sprawdź możliwości serwera</guibutton>.</para>

<para>Opcja <guilabel>Potwierdź przed wysłaniem</guilabel> wyświetli okno z prośbą o potwierdzenie przed każdym wysłaniem wiadomości.</para>

<para><guilabel>Wyślij wiadomości z 'folderu do wysłania'</guilabel> pozwala na określenie, kiedy zakolejkowane wiadomości, innymi słowy wiadomości w skrzynce nadawczej mające być wysłane faktycznie. Możesz wybrać kilka możliwości:</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term><guilabel>Nigdy automatycznie</guilabel></term>
<listitem><para>Zakolejkowane wiadomości będą wysłane tylko, gdy wybierzesz <menuchoice><guimenu>Plik</guimenu><guimenuitem>Wyślij z kolejki</guimenuitem></menuchoice>.</para></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guilabel>Przy ręcznym sprawdzaniu poczty</guilabel></term>
<listitem><para>Zakolejkowane wiadomości zostaną wysłane po ręcznym uruchomieniu sprawdzania poczty, na przykład za pomocą <menuchoice><guimenu>Plik</guimenu><guimenuitem>Sprawdź pocztę</guimenuitem></menuchoice>. Oczywiście możesz także wysłać wiadomości ręcznie za pomocą <menuchoice><guimenu>Plik</guimenu><guimenuitem>Wyślij z kolejki</guimenuitem></menuchoice>.</para></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guilabel>Przy każdym sprawdzaniu poczty</guilabel></term>
<listitem><para>Zakolejkowane wiadomości zostaną wysłane po każdym sprawdzeniu poczty, innymi słowy po automatycznym sprawdzaniu poczty jak i po ręcznym sprawdzaniu poczty. Oczywiście możesz także wysłać wiadomości ręcznie za pomocą <menuchoice><guimenu>Plik</guimenu><guimenuitem>Wyślij z kolejki</guimenuitem></menuchoice>.</para></listitem>
</varlistentry>
</variablelist>

<para><guilabel>Domyślna metoda wysyłania</guilabel> pozwala na zdefiniowanie co się dzieje, gdy wiadomość jest wysyłana. Jeżeli zaznaczona jest opcja <guilabel>Wyślij teraz</guilabel>, to wiadomość jest wysyłana na serwer automatycznie, podczas gdy kiedy wybrana jest opcja <guilabel>Wyślij później</guilabel> wiadomość jest zakolejkowana w folderze 'do wysłania', aby ją wysłać później za pomocą <menuchoice><guimenu>Plik</guimenu><guimenuitem>Wyślij z kolejki</guimenuitem></menuchoice> lub automatycznie przy sprawdzaniu poczty, w zależności od ustawień w polu <guilabel>Wyślij wiadomości z folderu do wysłania</guilabel>.</para>

<para><guilabel>Format wiadomości</guilabel> pozwala na wybranie trybu kodowania wiadomości gdy jest ona wysyłana. <guilabel>Dopuść 8 bitów</guilabel> oznacza, że &kmail-mianownik; wyśle Twoją wiadomość w 8 bitowym <acronym>ASCII</acronym>, co oznacza, że wszystkie znaki specjalne, takie jak znaki narodowe nie zostaną wysłane. Jeżeli wybrana jest opcja <guilabel>Zgodny z MIME (Quoted Printable)</guilabel>, to znaki specjalne zostaną zakodowane przy użyciu standardowego kodowania &MIME;, które może być lepsze dla systemów pocztowych innych niż 8-bitowy <acronym>ASCII</acronym>. Zalecamy skorzystanie z tej drugiej opcji.</para>

<note><para>Nawet przy włączonej opcji <guilabel>Dopuść 8 bitów</guilabel>, &kmail-mianownik; użyje kodowania <guilabel>Zgodnego z MIME</guilabel> w niektórych przypadkach, na przykład przy wysyłaniu kryptograficznie podpisanych wiadomości.</para></note>

<para><guilabel>Domyślna domena</guilabel> pozwala na określenie, która nazwa domeny powinna być wykorzystana do uzupełnienia adresów e-mail, składających się tylko z nazwy odbiorcy. Na przykład, jeśli ustawisz domyślną domenę na <replaceable>kde.org</replaceable>, to wiadomości wysyłane do <replaceable>johndoe</replaceable> będą wysyłane do <replaceable>[email protected]</replaceable>.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-accounts-receiving">
<title>Odbieranie</title>

<para>W celu uzyskania podstawowych informacji, zobacz <link linkend="receiving-mail">Tworzenie konta: Odbieranie</link>.</para>

<para><guilabel>Sprawdź pocztę po uruchomieniu</guilabel> pozwala na określenie, czy KMail powinien sprawdzać pocztę zaraz po tym jak zostanie uruchomiony.</para>

<para>Za pomocą <guilabel>Powiadamiania o nowej poczcie</guilabel> możesz ustawić sposób w jaki &kmail-mianownik; będzie Cię informował o nowych wiadomościach jakie zostały odebrane: <guilabel>Brzęczyk</guilabel> oznacza krótki, prosty sygnał; Jeżeli zaznaczone jest <guilabel>Szczegółowe powiadamianie o nowej poczcie</guilabel>, to &kmail-mianownik; pokaże liczbę nowych wiadomości dla każdego folderu pod warunkiem, że wybrałeś powiadamianie za pomocą okna. Bardziej zaawansowane ustawienia powiadamiania, jak pokazanie okna, czy uruchomienie określonego polecenia, są dostępne po kliknięciu przycisku <guibutton>Inne działania</guibutton>.</para>

</sect2>

</sect1>

<sect1 id="configure-appearance">
<title>Dział Wygląd</title>

<sect2 id="configure-appearance-fonts">
<title>Czcionki</title>

<para>W tej zakładce masz możliwość zmiany rodzaju, rozmiaru i stylu wyświetlanych czcionek. <guilabel>Tekst wiadomości</guilabel> ustawia czcionki dla panelu odczytu, <guilabel>Edytora wiadomości</guilabel> i wiadomości pisanych za jego pomocą. Istnieje oddzielny wpis dla <guilabel>Listy wiadomości - pole daty</guilabel>, więc możesz wybrać czcionkę do wyświetlania daty, aby uzyskać większą przejrzystość.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-appearance-colors">
<title>Kolory</title>

<para>Zakładka ta pozwala na zmianę koloru tekstu. <guilabel>Powtarzaj kolory przy wielokrotnym cytowaniu</guilabel> oznacza, że nawet tekst, który cytowany jest ponad trzykrotnie będzie oznaczony kolorem. Pamiętaj, że kolory <guilabel>Cytowanego tekstu</guilabel> działają tylko przy odczycie wiadomości, nie w edytorze. </para>

</sect2>

<sect2 id="configure-appearance-layout">
<title>Okno wiadomości</title>

<para><guilabel>Pokaż pasek stanu HTML</guilabel> aktywuje pasek po lewej stronie panelu odczytu, który mówi, czy wiadomość jest &html; czy nie. Jest to istotne, ponieważ wiadomości &html; mogą wyglądać bardzo podobnie do podpisanych i szyfrowanych wiadomości tekstowych, więc powinieneś być poinformowany czy czytasz wiadomość &html;, czy nie. Pasek stanu &html; nie może zostać zmieniony przez sam kod &html; wiadomości.</para>

<para>Dział <guilabel>Wygląd</guilabel> pozwala na zdefiniowanie wyglądu głównego okna. Możesz wybrać, gdzie chcesz, aby był wyświetlany <guilabel>Widok podglądu wiadomości</guilabel> lub całkowicie wyłączyć jego wyświetlanie.</para>

<para>Dział <guilabel>Widok struktury wiadomości</guilabel> pozwala wybrać, kiedy struktura wiadomości ma być pokazywana: podgląd struktury wiadomości jest częścią okna głównego, która umożliwia dostęp do wszystkich części wiadomości. <guilabel>Nigdy nie pokazuj</guilabel> wyłączy podgląd wiadomości (pamiętaj, że w dalszym ciągu będziesz posiadać dostęp do załączników w formie ikon), <guilabel>Zawsze pokazuj</guilabel> podgląd struktury będzie pokazany zawsze, nawet w przypadku zwykłego tekstu. <guilabel>Pokazuj dla wiadomości nietekstowych</guilabel> pokaże podgląd struktury tylko, jeśli zaistnieje taka potrzeba, to znaczy jeżeli bieżąca wiadomość ma załączniki lub części &html;.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-appearance-headers">
<title>Lista wiadomości</title>

<para>Przy zaznaczonej opcji <guilabel>Pokaż rozmiary wiadomości</guilabel> zostanie utworzona dodatkowa kolumna w panelu nagłówków, w której znajdzie się rozmiar wiadomości.</para>

<para><guilabel>Pokaż ikony szyfrowania</guilabel> doda więcej informacji na temat statusu do kolumny <guilabel>Temat</guilabel> w panelu nagłówków: każda wiadomość, która zostanie podpisana będzie posiadała małą ikonę <guiicon>Podpisu</guiicon> przed tematem, każda wiadomość, która została zaszyfrowana będzie miała małą ikonę <guiicon>Zaszyfrowania</guiicon> przed tematem. Pamiętaj, że musisz raz wybrać wiadomość zanim te ikony się pojawią, do tego czasu wyświetlone będą tylko znaki zapytania.</para>

<para><guilabel>Lista wątków</guilabel> spowoduje wyświetlenie wszystkich wiadomości w panelu nagłówków w postaci drzewa, tak, że każda odpowiedź do wiadomości znajdzie się bezpośrednio pod nią.</para>

<para>Za pomocą <guilabel>Ustawień listy wątków</guilabel> możesz wybrać, czy chcesz, aby wątki były domyślnie rozwinięte (<guilabel>otwarte</guilabel>) lub zwinięte (<guilabel>zamknięte</guilabel>). Możesz oczywiście je zamykać i otwierać za pomocą przycisków <guilabel>+</guilabel>/<guilabel>-</guilabel>.</para> 

<para>W dziale <guilabel>Wyświetlanie dat</guilabel> możesz wybrać pomiędzy wieloma formatami dat. <guilabel>Zgodny z ustawieniami lokalnymi</guilabel> jest formatem, który został określony w dziale <guilabel>Kraj - region i język</guilabel> w &kcontrol;. Można także wybrać <guilabel>Własny format</guilabel>, informacje na temat możliwych do wpisania wartości możesz uzyskać wciskając kombinację klawiszy <keycombo action="simul">&Shift;<keycap>F1</keycap></keycombo> i klikając na opcję <guilabel>Własny format</guilabel>.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-appearance-systemtray">
<title>Tacka systemowa</title>

<para>Jeśli włączysz ikonę tacki systemowej, wtedy mała ikona &kmail-dopelniacz; z liczbą nieprzeczytanych wiadomości będzie pokazywana na tacce systemowej. Możesz włączyć tę ikonę zaznaczając pole <guilabel>Włącz ikonę na tacce systemowej</guilabel>, a w <guilabel>Trybie tacki systemowej</guilabel> możesz określić, czy ikona powinna być pokazywana zawsze, czy tylko w przypadku nieprzeczytanych wiadomości.</para>

<para>Jeżeli ikona jest widoczna, to możesz ukryć główne okno &kmail-dopelniacz; klikając na tą ikonę lub klikając przycisk zamknięcia okna. Po ponownym kliknięciu na ikonę, okno &kmail-dopelniacz; ponownie zostanie wyświetlone. Jeżeli klikniesz na ikonę <mousebutton>prawym</mousebutton> przyciskiem myszy, to wyświetlone zostanie menu z kilkoma użytecznymi poleceniami. Możesz sprawdzić nową pocztę, utworzyć nową wiadomość lub zamknąć &kmail-dopelniacz;. Dodatkowo znajduje się tam wpis <guilabel>Nowe wiadomości w</guilabel>, który zawiera listę folderów zawierających nowe wiadomości. Jeżeli wybierzesz jeden z proponowanych folderów, to zostanie on wyświetlony w głównym oknie &kmail-dopelniacz;. </para>

</sect2>

<!-- fixme?: date + less than/greater than broken in kmail? -->
<!-- fixme?: "group" wording in program -->

</sect1>

  <sect1 id="configure-composer">
    <title>Dział Edytor </title>

    <sect2 id="configure-composer-general">
      <title>Ogólne </title>

      <variablelist>
	<varlistentry id="configure-composer-general-append-signature">
	  <term>
	    <guilabel>Automatycznie dołącz podpis</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeżeli jest zaznaczone, Twój podpis, zdefiniowany w <link linkend="configure-identity-signature">Dziale tożsamości</link> będzie automatycznie dołączany na końcu wszystkich wiadomości, które tworzysz (to znaczy nowych wiadomości, odpowiedzi, itd.). </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
	<varlistentry id="configure-composer-general-smart-quoting">
	  <term>
	    <guilabel>Inteligentne cytowanie</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeżeli jest zaznaczone, to &kmail-mianownik; będzie dzielił długie wiersze, jednocześnie próbując zachować poprawne cytowanie (np. znak <quote>&gt; </quote> będzie zawsze na początku każdego wiersza). </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
	<varlistentry id="configure-composer-general-auto-request-mdns">
	  <term>
	    <guilabel>Automatycznie wysyłaj potwierdzenia otrzymania i przeczytania wiadomości</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeżeli jest zaznaczone, <xref linkend="composer-options-request-mdn"/> będzie domyślnie <emphasis>włączone</emphasis>. Zaznacz tą opcję tylko, gdy wiesz dokładnie co robisz. Potwierdzenia doręczeń wiadomości są źle postrzegane przez wielu ludzi (lub po prostu ignorowane). Lepiej jest w tym przypadku podejmować decyzję przy każdej wiadomości. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
	<varlistentry id="configure-composer-general-word-wrap">
	  <term>
	    <guilabel>Zawijaj po kolumnie</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Pozwala na włączenie lub wyłączenie zawijania wierszy w oknie edytora i na określenie kolumny, po której słowa będą zawijane (prawdopodobnie nie będziesz musiał zmieniać wartości domyślnej, którą jest <literal>78</literal>). </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
	<varlistentry id="configure-composer-general-autosave-interval">
	  <term>
	    <guilabel>Częstość autozapisywania</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Kopia zapasowa tekstu z okna edytora może być tworzona systematycznie. Opcja ta pozwala na określenie okresu czasu, co ma być zapisywane i jak ma być tworzona kopia. Możesz wyłączyć autozapis określając wartość pola na <literal>0</literal>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
	<varlistentry id="configure-composer-general-external-editor">
	  <term>
	    <guilabel>Zewnętrzny edytor</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli nie podoba Ci się Edytor wiadomości KMail możesz użyć innego edytora. Pamiętaj, że okno edytora w dalszym ciągu będzie się otwierać, a edytor zewnętrzny zostanie uruchomiony jak tylko zaczniesz wpisywać tekst wiadomości. Gdy skończysz, zapisz wiadomość i opuść edytor. Tekst pojawi się teraz w oknie Edytora KMail skąd możesz go wysłać. Pamiętaj, że Twój edytor może nie być dostępny natychmiastowo, należy wtedy użyć na przykład <userinput> <command> gvim <option>-f</option> <varname>%f</varname> </command> </userinput> dla <application>gvim</application>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
      </variablelist>

    </sect2>


<sect2 id="configure-composer-phrases">
<title>Frazy</title>

<para>Zakładka <guilabel>Frazy</guilabel> pozwala na zdefiniowanie automatycznie generowanych wierszy, które są dodawane do odpowiedzi na wiadomości, wiadomości przesłanych dalej, i znaku, który jest dodawany przed cytowanym tekstem. Są to specjalne kombinacje znaków i znaku &percnt; które spowodują wyświetlenie określonych wartości pokazanych także u góry zakładki <guilabel>Frazy</guilabel>. Możesz dodać frazy odpowiedzi w innym języku niż Twój domyślny język &kde; za pomocą przycisku <guibutton>Dodaj...</guibutton>. Następnie możesz wybrać pomiędzy językami na liście rozwijanej <guilabel>Język</guilabel>. Będzie to działąć tylko dla języków, dla których zainstalowałeś pakiet i18n.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-composer-subject">
<title>Temat</title>

<para>Ten dział zawiera listę przedrostków wiadomości oznaczających <quote>Odpowiedź</quote> oraz <quote>Przekazanie dalej</quote>. Jeżeli otrzymujesz wiadomości, które posiadają inne przedrostki niż te standardowe, możesz dodać je tutaj tak, aby &kmail-mianownik; je rozpoznawał. W ten sposób &kmail-mianownik; będzie mógł je ignorować przy sortowaniu wiadomości i przy określaniu tematu wiadomości będącej odpowiedzią, czy przesłaniem dalej, a opcjonalnie może je zastąpić odpowiednio wyrażeniami <quote>Re:</quote> lub <quote>Fwd:</quote>.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-composer-charset">
<title>Zestaw znaków</title>

<para>Tutaj możesz zarządzać domyślnym zestawem znaków używanym w Twoich wiadomościach. Każda wysyłana wiadomość będzie sprawdzana, czy została stworzona w jednym z wymienionych zestawów, rozpoczynając od góry listy. Jeżeli tak jest, to użyty zostanie ten zestaw znaków. Jeżeli nie, pojawi się okno dialogowe mówiące o tym, że należy wybrać zestaw znaków ręcznie z menu <menuchoice><guimenu>Widok</guimenu><guisubmenu>Ustaw kodowanie</guisubmenu></menuchoice>. </para>

<para>Jeżeli wybierzesz <guilabel>Zachowaj oryginalny zestaw znaków przy odpowiedzi lub przekazywaniu</guilabel>, to pierwotny zestaw znaków zostanie zachowany, chyba, że teraz istnieją znaki, które nie mogą być wyświetlone za pomocą tego zestawu.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-composer-headers">
<title>Lista wiadomości</title>

<para>Zaznacz pole <guilabel>Używaj własnego przyrostka Message-id</guilabel> jeżeli chcesz, aby &kmail-mianownik; generował Message-Id z wybranym przyrostkiem. Wprowadź własny przyrostek w polu <guilabel>Własny przyrostek Message-id</guilabel>. Sprawdź, czy przyrostek, który wprowadziłeś jest unikalny na świecie. Najlepszym rozwiązaniem jest wykorzystanie nazwy domeny, której jesteś właścicielem. Jeśli nie zaznaczysz <guilabel>Używaj własnego przyrostka Message-Id</guilabel>, to &kmail-mianownik; automatycznie wygeneruje pełny Message-Id. Jeżeli nie wiesz, co to wszystko znaczy, nie zaznaczaj tej opcji.</para>

<para>Lista <guilabel>Zdefiniuj własne pola MIME</guilabel> zawiera listę nagłówków, które &kmail-mianownik; będzie używał dla wychodzących wiadomości. Możesz zarówno tworzyć nowe pola jak i zmieniać już istniejące. Ta możliwość jest użyteczna tylko dla zaawansowanych użytkowników.</para>

</sect2>

<sect2 id="configure-composer-attachments">
<title>Załączniki</title>

<para>Jeżeli musisz wysłać załączniki z nazwami plików, które posiadają nie-angielskie znaki, do użytkowników programu Outlook(TM) lub Outlook Express(TM), to należy zaznaczyć opcję <guilabel>Nazwy załączników zgodne z Outlookiem</guilabel>. &kmail-mianownik; wtedy zakoduje nazwy załączników w sposób niestandardowy, który będzie zrozumiały dla Outlooka(TM).</para>
<para>Pamiętaj, że &kmail-mianownik; stworzy niestandardowe wiadomości i w konsekwencji możliwe jest, że Twoje wiadomości będą niezrozumiałe dla standardowych klientów pocztowych. Więc zaznaczaj tą opcję tylko wtedy, gdy nie masz innego wyjścia.</para>

<para>Zaznacz pole <guilabel>Włącz wykrywanie brakujących załączników</guilabel>, jeżeli chcesz, aby &kmail-mianownik; ostrzegał Cię za każdym razem, gdy chcesz wysłać pocztę bez załączników, w przypadku gdy wiadomość zawiera określone słowa oznaczające, że chciałeś wysłać załącznik. Lista słów kluczowych może być zmieniana.</para>

</sect2>

</sect1>

  <sect1 id="configure-security">
    <title>Dział Bezpieczeństwa </title>

    <sect2 id="configure-security-reading">
      <title>Czytanie </title>

      <para>W tej zakładce możesz konfigurować istotne ze względu bezpieczeństwa opcje odczytu wiadomości. </para>

      <variablelist>

	<varlistentry id="configure-security-reading-prefer-html">
	  <term>
	    <guilabel>Wybierz HTML zamiast tekstu</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeżeli jest to zaznaczone, &kmail-mianownik; pokaże wiadomości &html; z formatowaniem i wyglądem &html;. Zalecamy, aby pozostawić tą opcję wyłączoną ponieważ mogą pojawić się problemy bezpieczeństwa związane z &html;. Kiedy opcja ta jest wyłączona, możesz w dalszym ciągu odczytać wiadomości &html;, ale tylko jako zwykły tekst. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-reading-external-references">
	  <term>
	    <guilabel>Wczytuj zewnętrzne odnośniki do plików z Internetu</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeżeli jest to zaznaczone, to &kmail-mianownik; może pobierać zewnętrzne obrazy, arkusze stylów itd. z Internetu, gdy przeglądasz wiadomości &html;. Zalecamy, aby zostawić tą opcję wyłączoną (nie ma to najmniejszego znaczenia, gdy przeglądasz zwykły tekst). Poprzez dodawanie zewnętrznych odnośników do swoich wiadomości, ludzie wysyłający spam mogą sprawdzić kiedy odczytywałeś ich wiadomość. Pamiętaj, że ta opcja nie ma znaczenia dla &Java;, JavaScript i Wtyczek - one są zawsze wyłączone i nie można ich włączyć. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-reading-mdns">
	  <term>
	    <guilabel>Powiadamianie o losie wiadomości</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Powiadomienia o doręczeniu wiadomości są uogólnieniem tego, co zwykle jest nazywane <quote>potwierdzeniem odczytu</quote>. Autor wiadomości żąda wysłania powiadomienia, a program pocztowy odbiorcy generuje odpowiedź, z której autor może się dowiedzieć co stało się z jego wiadomością. Spotykane zwykle określenia obejmują <quote>wyświetlono</quote> (innymi słowy przeczytano), <quote>skasowano</quote> i <quote>przekazano dalej</quote>. </para>
	    <para>Poniższe opcje (wymienione jako <guilabel>Polityka wysyłania</guilabel>) są dostępne w stosunku do potwierdzeń, <emphasis>które</emphasis> wysyła &kmail-mianownik;: </para>
	    <variablelist>
	      <varlistentry>
		<term><guilabel>Ignoruj</guilabel> (zalecane) </term>
		<listitem>
		  <para>Ignoruje każde żądanie powiadomienia. Żaden &mdn; nie zostanie wysłany automatycznie. </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	      <varlistentry>
		<term>
		  <guilabel>Pytaj</guilabel>
		</term>
		<listitem>
		  <para>Odpowiada na żądanie tylko po zapytaniu użytkownika o pozwolenie. W ten sposób możesz wysyłać &mdn;y do wybranych wiadomości i ignorować je w przypadku innych. </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	      <varlistentry>
		<term>
		  <guilabel>Odrzuć</guilabel>
		</term>
		<listitem>
		  <para>Zawsze wysyła powiadomienie <quote>odrzucono</quote>. Jest to jedynie <emphasis>trochę</emphasis> lepsze niż wysyłanie &mdn;ów zawsze. Autor będzie w dalszym ciągu wiedział, że wiadomości zostały zauważone. Nie będzie tylko wiedział, czy zostały przeczytane, czy skasowane itd. </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	      <varlistentry>
		<term>
		  <guilabel>Zawsze wysyłaj</guilabel>
		</term>
		<listitem>
		  <para>Zawsze wysyła żądane powiadomienie. Oznacza to, że autor wiadomości dowiaduje się kiedy wiadomość została zauważona i co się z nią stało (czy została wyświetlona, skasowana, itd.). Ta opcja nie jest przez nas rekomendowana, ale jeżeli prywatność nie gra tutaj roli, na przykład w stosunkach klient-firma, to można ją włączyć. </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	    </variablelist>
	    <para>Jeżeli nie jesteś pewien, to możesz popróbować z opcją <guilabel>Pytaj</guilabel>, a jeżeli będzie Ci to przeszkadzać to zmień po prostu na <guilabel>Ignoruj</guilabel>. </para>
	    <para>Następujące opcje (wymienione w <guilabel>Cytuj oryginalną wiadomość</guilabel>) są dostępne w celu kontrolowania <emphasis>ile</emphasis> oryginalnej wiadomości &kmail-mianownik; odsyła w &mdn;ach. </para>
	    <variablelist>
	      <varlistentry>
		<term>
		  <guilabel>Brak</guilabel>
		</term>
		<listitem>
		  <para>Żadna część wiadomości poza obowiązkowym message-id oraz odbiorcą nie jest załączana do odpowiedzi &mdn;. </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	      <varlistentry>
		<term>
		  <guilabel>Cała wiadomość</guilabel>
		</term>
		<listitem>
		  <para>Dołącza całą wiadomość do powiadomienia. Nie dodaje to żadnych istotnych informacji, które nie mogłyby być wyczytane z samych nagłówków, jednakże ludzie czasami na to nalegają, gdyż jest dużo prościej na powiązanie treści wiadomości niż samych nagłówków z tym, co wysyłali wcześniej. </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	      <varlistentry>
		<term>
		  <guilabel>Tylko nagłówki</guilabel>
		</term>
		<listitem>
		  <para>Dołącza do powiadomienia tylko nagłówki. Jest to zazwyczaj wystarczające, aby umożliwić zarówno ludziom (poprzez temat) jak i komputerom (poprzez message-id) łatwe powiązanie &mdn;u z orginalną wiadomością. </para>
		</listitem>
	      </varlistentry>
	    </variablelist>
	    <para>Jeżeli nie jesteś pewien pozostaw opcję w pozycji domyślnej. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>
	    <guilabel>Nie wysyłaj MDN w odpowiedzi na zaszyfrowaną wiadomość</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Ta opcja wyklucza wysyłanie &mdn;ów jeżeli wiadomość jest zaszyfrowana (w całości lub częściowo). Pozwala to uniknąć próby uzyskania informacji, czy byłeś w stanie odszyfrować wiadomość, czy nie. </para>
	    <para>Szczerze mówiąc, to opcja ta nie jest potrzebna ponieważ &kmail-mianownik; wysyła &mdn;y bez względu na to, czy wiadomości udało się odszyfrować, czy nie (żądanie powiadomienia znajduje się w niezaszyfrowanej części wiadomości), jednakże daje świadomość bezpieczeństwa, czy wysyłać je przy każdym żądaniu (opcja niezaznaczona), czy nigdy (opcja zaznaczona). </para>
	    <para>Jeśli nie jesteś pewien, to pozostaw tą opcję zaznaczoną. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>
	    <guilabel>Automatycznie importuj klucze i certyfikaty</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeżeli ta opcja jest zaznaczona, &kmail-mianownik; automatycznie importuje wszystkie załączniki zawierające klucze &openpgp; i klucze &smime; do Twojego lokalnego zestawu kluczy. </para>
	    <note>
	      <para>Weryfikacja podpisów &smime; zawiera import załączonych certyfikatów. Jednak ta opcja tego nie dotyczy. Nie jest także powiązana z funkcją <option>automatycznego-poboru-kluczy</option> &gpg;, w której &gpg; próbuje pobrać nieznane klucze z serwera kluczy. </para>
	    </note>
	  </listitem>
	</varlistentry>
      </variablelist>
    </sect2>

    <sect2 id="configure-security-composing">
      <title>Edycja </title>

      <para>W tej zakładce można konfigurować opcje bezpieczeństwa istotne podczas pisania wiadomości. </para>

      <variablelist>

	<varlistentry id="configure-security-composing-automatically-sign">
	  <term>
	    <guilabel>Automatycznie podpisuj wiadomości</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli zaznaczona, to opcja <xref linkend="composer-options-sign-message"/> w edytorze będzie domyślnie <emphasis>włączona</emphasis>. </para>
	    <para>Jednakże przy każdej wiadomości możesz ją włączyć lub wyłączyć. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-composing-encrypt-to-self">
	  <term>
	    <guilabel>Zawsze szyfruj do siebie</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeżeli jest zaznaczona ta opcja, to każda wiadomość, która jest szyfrowana do odbiorców, będzie szyfrowana także do siebie. </para>
	    <warning>
	      <para>Jeżeli odznaczysz tę opcję, możesz nie być w stanie odszyfrować wiadomości napisanych przez siebie i zaszyfrowanych dla innych. </para>
	    </warning>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-composing-store-sent-encrypted">
	  <term>
	    <guilabel>Zapisz wiadomości zaszyfrowane</guilabel><!--
	    --><footnote>
	      <para>Opcja ta włącza tryb korzystania z szyfrowania poczty, często mylnie zwanego szyfrowaniem <quote>tylko-transport</quote>. W tym trybie, szyfrowanie jest usuwane, jak tylko wiadomość dotrze do celu. Szyfrowanie trwa tylko w czasie transportu wiadomości. </para>
	      <para>&kmail-mianownik; obsługuje tę funkcję tylko połowicznie, ponieważ powinna być ona umieszczona raczej po stronie <emphasis>serwera</emphasis> pocztowego (<acronym>MTA</acronym>), niż na poziomie <emphasis>klienta</emphasis> pocztowego (<acronym>MUA</acronym>). Z tego powodu nowsze wersje &kmail-dopelniacz; mogą być pozbawione tej opcji. </para>
	    </footnote>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli jest zaznaczona, wiadomości są przechowywane w folderze <guilabel>wysłane</guilabel> zaraz po ich wysłaniu (to znaczy jeżeli były szyfrowane, to przechowywane są w ten sam sposób). </para>
	    <para>Jeśli opcja nie jest zaznaczona, wiadomości będą <emphasis>zawsze</emphasis> przechowywane jako niezaszyfrowane w Twoim folderze <guilabel>wysłane</guilabel>, nawet, jeśli zostały wysłane zaszyfrowane. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-composing-show-encryption-key">
	  <term>
	    <guilabel>Zawsze pokaż klucze szyfrująco do potwierdzenia</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli jest zaznaczona, za każdym razem gdy szyfrujesz wiadomość pojawi się okno dialogowe, które przedstawia klucze, jakie będą wykorzystane. Możesz zatem przejrzeć wybór kluczy i je zmienić oraz zatwierdzić, albo też anulować operację szyfrowania. Zalecamy, aby pozostawić tą opcję zaznaczoną, ponieważ proces szyfrowania staje się wtedy bardziej przejrzysty. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-composing-opportunistic-encryption">
	  <term>
	    <guilabel>Automatycznie szyfruj wiadomości, jeśli to możliwe</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Zwana także <quote>oportunistycznym szyfrowaniem</quote>. Jeśli jest zaznaczona, &kmail-mianownik; będzie automatycznie próbował połączyć odbiorcę z kluczem (&openpgp; lub &smime;), nawet jeśli tego <emphasis>nie</emphasis> żądałeś. Jeżeli znalezione zostaną odpowiednie klucze dla wszystkich odbiorców, &kmail-mianownik; zapyta czy chcesz, czy nie szyfrować wiadomość. </para>
	    <para>Bardzo zachęcamy do włączenia tej opcji, gdyż ułatwia ona znacznie szyfrowanie wiadomości. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-composing-never-sign-encrypt-drafts">
	  <term>
	    <guilabel>Nigdy nie podpisuj/szyfruj wiadomości roboczych</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli jest zaznaczona, &kmail-mianownik; nie będzie próbował podpisać i/lub zaszyfrować wiadomości, które są zapisywane do folderu <guilabel>robocze</guilabel>. Jest to wygodniejsze i nie ma wpływu na poziom bezpieczeństwa, zakładając że folder 'robocze' jest bezpieczny. Użytkownicy &imap; mogą chcieć wyłączyć tę opcję, jeśli ich folder <guilabel>robocze</guilabel> znajduje się na serwerze. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

      </variablelist>

    </sect2>

    <sect2 id="configure-security-warnings">
      <title>Ostrzeżenia </title>

      <para>Na tej zakładce możesz włączać i wyłączać ostrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa. </para>

      <variablelist>

	<varlistentry id="configure-security-warnings-warn-send-unsigned">
	  <term>
	    <guilabel>Ostrzegaj przed wysłaniem niepodpisanej wiadomości</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli zaznaczone, &kmail-mianownik; wyświetli ostrzeżenie, jeżeli z jakiegokolwiek powodu wiadomość ma zostać wysłana bez podpisu cyfrowego. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-warnings-warn-send-unencrypted">
	  <term>
	    <guilabel>Ostrzegaj przed wysłaniem niezaszyfrowanej wiadomości</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli zaznaczona, to &kmail-mianownik; wyświetli ostrzeżenie, jeżeli z jakiegokolwiek powodu wysyłana wiadomość nie została zaszyfrowana. </para>
	    <note>
	      <para>Powszechne jest podpisywanie wszystkich wychodzących wiadomości, a nie ich szyfrowanie. Więc jeżeli Twoja firma prowadzi politykę nie wysyłania niezaszyfrowanych wiadomości, to wyłączenie tej opcji i poleganiu na <link linkend="configure-security-composing-opportunistic-encryption">oportunistycznym szyfrowaniu</link> jest korzystne, ponieważ będziesz poinformowany, że <emphasis>możesz</emphasis> wysłać zaszyfrowaną wiadomość, ale nie jest to wymagane. </para>
	    </note>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-warnings-warn-receiver-email-not-in-cert">
	  <term>
	    <guilabel>Ostrzegaj, jeśli w certyfikacie adresata brak adresu e-mail</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli zaznaczona, &kmail-mianownik; pokaże ostrzeżenie, jeżeli certyfikat &smime; lub klucz &openpgp; będzie wykorzystany dla odbiorcy, którego adres e-mail nie jest przechowywany w certyfikacie. </para>
	    <para>Sytuacje, w których to ostrzeżenie będzie się pojawiać obejmują konfigurację kluczy &openpgp; lub certyfikatów &smime; dla tożsamości, szyfrowanie oraz weryfikację podpisów, jeśli podpis został stworzony z certyfikatem, który nie zawiera adresu e-mail nadawcy. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-warnings-warn-near-expire">
	  <term>
	    <guilabel>Ostrzegaj, jeśli certyfikaty/klucze niedługo utracą ważność</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli zaznaczona, &kmail-mianownik; ostrzeże jeśli certyfikat &smime; lub klucz &openpgp; utraci ważność w najbliższej przyszłości. </para>
	    <para>Okres w jakim ma być wyświetlone powiadomienie przed wygaśnięciem klucza/certyfikatu może być skonfigurowany oddzielnie dla kluczy podpisów i szyfrowania, jak i (w przypadku &smime;), dla certyfikatów użytkowników końcowych, pośrednich certyfikatów <acronym>CA</acronym> oraz certyfikatów root. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-security-warnings-reenable-all-warnings">
	  <term>
	    <guilabel>Ponownie włącz wszystkie ostrzeżenia &quot;Nie pytaj więcej&quot;</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Poza głównymi ostrzeżeniami opisanymi powyżej, istnieje więcej ostrzeżeń i wiadomości informacyjnych, które zawierają opcję, aby ich więcej nie pokazywać. Jeżeli chcesz je ponownie włączyć po zaznaczeniu nie pokazuj więcej, możesz to zrobić klikając na ten przycisk. <footnote> <para>Włączy to ponownie <emphasis>wszystkie</emphasis> takie komunikaty dla &kmail-dopelniacz;.Nie robi większego sensu umieszczenie bardziej szczegółowych możliwości wyboru komunikatów ostrzeżeń, gdyż zawsze możesz włączyć opcję nie pokazywania ich w przyszłości, gdy się one pokażą. </para>
	      </footnote>
	    </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

      </variablelist>

    </sect2>

    <sect2 id="configure-security-smime-validation">
      <title>Sprawdzanie &smime; </title>

      <para>Zakładka ta zawiera wybrane wpisy z okna dialogowego &gpgsm;. Sprawdź podręcznik &gpgsm; w celu znalezienia opisu tych opcji. </para>

      <variablelist>

	<varlistentry id="configure-smime-validation-certificate-crls">
	  <term>
	    <guilabel>Sprawdź certyfikaty przy pomocy CRL</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli zaznaczona, certyfikaty są sprawdzane za pomocą <acronym>CRL</acronym> (Certificate Revocation Lists). </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-validation-certificate-ocps">
	  <term>
	    <guilabel>Sprawdź certyfikaty w sieci (OCSP)</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli opcja ta jest zaznaczona, to certyfikaty &smime; są sprawdzane za pomocą <acronym>OCSP</acronym> (Online Certificates Status Protocol). </para>
            <para>Wprowadź adres <acronym>URL</acronym> dostawcy <acronym>OCSP</acronym> w przeznaczonym na to polu. </para> 
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-online-certificate-responder-url">
	  <term>
	    <guilabel>Adres dostawcy OCSP</guilabel>
          </term>
         <listitem>
	      <para>Wprowadź adres serwera sprawdzania certyfikatów w sieci. Adres przeważnie rozpoczyna się od <emphasis>http://</emphasis>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-online-certificate-responder-signature">
	  <term>
	    <guilabel>Podpis dostawcy OCSP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Wybierz lub zmień i wprowadź wykorzystywany klucz &smime;. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-online-certificate-responder-ignore">
	  <term>
	    <guilabel>Ignoruj URL certyfikatów</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Zaznacz tą opcję, aby pominąć sprawdzanie w sieci za pomocą OCSP. Ta opcja wymaga <emphasis>dirmngr &gt;= 0.9.0</emphasis>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-validation-policies">
	  <term>
	    <guilabel>Nie sprawdzaj polityki certyfikatów</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Domyślnie, <guilabel>GnuPG</guilabel> wykorzystuje plik <emphasis>~/.gnupg/policies.txt</emphasis> do sprawdzenia, czy polityka certyfikatów jest dozwolona. Jeśli opcja ta jest zaznaczona, polityki nie są sprawdzane. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-validation-consult-crls">
	  <term>
	    <guilabel>Nigdy nie sprawdzaj CRL</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli opcja ta jest zaznaczona, to metoda CRL nigdy nie jest używana do sprawdzania certyfikatów <acronym>&smime;</acronym>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-validation-fetch-issuer">
	  <term>
	    <guilabel>Pobierz brakującą informację o wystawcy certyfikatu</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Zaznacz tą opcję, jeżeli chcesz, aby brakujące informacje o wystawcy certyfikatu zostały pobrane. Ma to zastosowanie do obu metod sprawdzania, <acronym>CRL</acronym> i <acronym>OCSP</acronym>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-http-requests">
	  <term>
	    <guilabel>Nie realizuj żadnych żądań HTTP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Całkowicie wyłącza korzystanie z <acronym>HTTP</acronym> w przypadku <acronym>&smime;</acronym>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-http-ignore-distribution-point">
	  <term>
	    <guilabel>Ignoruj HTTP punktów dystrybucyjnych CRL dla certyfikatów</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli szukana jest lokalizacja certyfikatu <acronym>CRL</acronym>, <quote>przeznaczonego do sprawdzania</quote>, certyfikat zwykle zawiera wpis zwany punktem dystrybucji CRL (<acronym>DP</acronym>), który oznacza adres <acronym>URL</acronym> opisujący sposób na dotarcie do adresu <acronym>URL</acronym>. Wykorzystywany jest pierwszy odnaleziony wpis <acronym>DP</acronym>. Za pomocą tej opcji, wszystkie wpisy korzystające ze schematu <acronym>HTTP</acronym> są ignorowane podczas szukania odpowiedniego <acronym>DP</acronym>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-http-proxy">
	  <term>
	    <guilabel>Użyj systemowego pośrednika HTTP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Jeśli opcja ta jest zaznaczona, wartość proxy <acronym>HTTP</acronym> pokazana po prawej stronie (która pochodzi ze zmiennej środowiskowej http_proxy) będzie wykorzystywana do każdego żądania <acronym>HTTP</acronym>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-http-requests-proxy">
	  <term>
	    <guilabel>Użyj tego pośrednika dla żądań HTTP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Wprowadź lokalizację swojego Proxy <acronym>HTTP</acronym>, który będzie wykorzystywany dla wszystkich żądań <acronym>HTTP</acronym> odnoszących się do <acronym>&smime;</acronym>. Przykładowa składnia to <quote>"host:port"</quote>, <emphasis>myproxy.nowhere.com:3128</emphasis>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-ldap-requests">
	  <term>
	    <guilabel>Nie realizuj żadnych żądań LDAP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Całkowicie wyłącza wykorzystanie <acronym>LDAP</acronym> dla <acronym>&smime;</acronym>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-ldap-distribution-point">
	  <term>
	    <guilabel>Ignoruj LDAP dla punktów dystrybucji CRL dla certyfikatów</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Podczas szukania lokalizacji certyfikatu <acronym>CRL</acronym>, <quote>przeznaczonego do sprawdzania</quote>, certyfikat zwykle zawiera wpis zwany Punktem Dystrybucji CRL (<acronym>DP</acronym>), który oznacza adres <acronym>URL</acronym> opisujący sposób na dotarcie do adresu <acronym>URL</acronym>. Wykorzystywany jest pierwszy odnaleziony wpis <acronym>DP</acronym>. Za pomocą tej opcji, wszystkie wpisy korzystające ze schematu <acronym>LDAP</acronym> są ignorowane podczas szukania odpowiedniego <acronym>DP</acronym>. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry id="configure-smime-certificate-ldap-proxy-host">
	  <term>
	    <guilabel>Główny serwer dla żądań LDAP</guilabel>
	  </term>
	  <listitem>
	    <para>Wprowadzenie tutaj serwera <acronym>LDAP</acronym> spowoduje, że wszystkie żądania <acronym>LDAP</acronym> zostaną przekazane do tego serwera. </para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

      </variablelist>
    </sect2>

    <sect2 id="configure-security-crypto-backends">
      <title>Narzędzia szyfrujące </title>

      <para>W tej zakładce możesz skonfigurować narzędzia służące do działań kryptograficznych &openpgp; i &smime; (takich jak podpisywanie, czy szyfrowanie). </para>

      <para>Po prawej stronie widać listę dostępnych narzędzi. Pod każdym z nich znajdują się protokoły (&openpgp; i/lub &smime;), które są przez to narzędzie obsługiwane. Jeżeli protokół nie jest wyświetlony, narzędzie go nie obsługuje. Jeżeli jest wyświetlony na szaro, oznacza to, że narzędzie obsługuje protokół, ale niektóre wymagane programy nie zostały znalezione lub pojawiły się inne błędy podczas uruchamiania. Jeśli klikniesz na przycisk <guibutton>Przeskanuj ponownie</guibutton>, pojawi się okno dialogowe z wyświetlonym komunikatem o błędzie. </para>

      <para id="configure-security-crypto-backends-configure">Aby skonfigurować narzędzie, wybierz je z listy dostępnych narzędzi i kliknij przycisk <guibutton>Konfiguruj...</guibutton>. Okno konfiguracji jest tworzone dynamicznie z informacji uzyskanych od narzędzia. Może się więc zmieniać po aktualizacji narzędzi, jakkolwiek sam &kmail-mianownik; pozostaje niezmieniony. Jeżeli przycisk <guibutton>Konfiguruj...</guibutton> jest wyłączony, oznacza to, że narzędzie nie obsługuje okna konfiguracji. </para>

      <para>Aby otrzymać informacje na temat opcji wyświetlonych w oknie konfiguracyjnym każdego narzędzia, należy się odnieść do podręcznika tego programu. </para>

      <para>Przed każdym obsługiwanym protokołem narzędzia, znajduje się pole za pomocą którego możemy ustawić, czy dany protokół ma być wykorzystywany. Pola te mają charakter wyłączny na protokół, co oznacza, że jeżeli wybierzesz narzędzie do działań &openpgp;, to każde wcześniej zaznaczone narzędzie &openpgp; zostanie odznaczone, lecz wybór narzędzia &smime; pozostanie bez zmian. Jeśli żadne narzędzie nie jest wybrane dla danego protokołu, zostaje on wyłączony z użytkowania w &kmail-miejscownik;. </para>

    </sect2>

  </sect1> <!-- configure-security -->

<sect1 id="configure-misc">
<title>Dział Różne</title>

<sect2 id="configure-misc-folders">
<title>Foldery</title>

<variablelist>

<varlistentry>
<term><guilabel>Potwierdź przeniesienie wszystkich wiadomości do kosza</guilabel></term>
<listitem>
<para>Włącz tą opcję, jeśli chcesz być pytany o potwierdzenie za każdym razem, gdy skorzystasz z menu <menuchoice><guimenu>Folder</guimenu><guimenuitem>Przenieś wszystkie wiadomości do kosza</guimenuitem></menuchoice>.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term><guilabel>Nie usuwaj starych wiadomości oznaczonych jako ważne</guilabel></term>
<listitem>
<para>Włącz tą opcję, jeśli ważne wiadomości nie powinny zostać nigdy usunięte podczas kasowania wiadomości, to znaczy podczas automatycznego kasowania starych wiadomości.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry id="configure-misc-folders-go-unread">
<term><guilabel>Wyszukiwanie nieprzeczytanych wiadomości</guilabel></term>
<listitem>
<para>Ta opcja definiuje co się dzieje podczas przejścia do następnej lub poprzedniej nieprzeczytanej wiadomości (na przykład po wciśnięciu <keycap>Spacji</keycap>). Jeśli każesz przejść &kmail-celownik; do kolejnej nieprzeczytanej wiadomości, a nie ma żadnej nieprzeczytanej wiadomości pod obecnie zaznaczoną masz następujący wybór: <itemizedlist><listitem><para>Jeśli zaznaczono <guilabel>Nie zaczynaj od początku</guilabel>, to nic się nie stanie. </para> </listitem> <listitem> <para>Jeśli zaznaczono <guilabel>Zacznij od początku aktualnego folderu</guilabel>, to &kmail-mianownik; będzie szukał nieprzeczytanych wiadomości od początku bieżącego folderu. Jeśli żadnej nie znajdzie, nic się nie stanie.</para> </listitem> <listitem> <para>Jeśli zaznaczono <guilabel>Zacznij od początku pierwszego folderu</guilabel> , to &kmail-mianownik; najpierw przeszuka bieżący folder w poszukiwaniu innej nieprzeczytanej wiadomości. Jeżeli żadnej nie znajdzie, to rozpocznie szukanie w kolejnym folderze. </para> </listitem> </itemizedlist> Podobnie się stanie, gdy wydasz polecenie przejścia do poprzedniej nieprzeczytanej wiadomości. </para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term><guilabel>Idź do pierwszej nieprzeczytanej wiadomości w folderze</guilabel></term>
<listitem>
<para>Jeśli ta opcja jest zaznaczona, to &kmail-mianownik; przejdzie do pierwszej nieprzeczytanej wiadomości przy wejściu do folderu; jeśli opcja jest wyłączona, to &kmail-mianownik; przejdzie do pierwszej nowej wiadomości lub gdy jej nie ma, do wiadomości, która była ostatnio zaznaczona przy opuszczaniu folderu.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term><guilabel>Zaznacz aktualną wiadomość jako przeczytaną po...</guilabel></term>
<listitem>
<para>Kiedy zaznaczysz <guilabel>nową</guilabel> lub <guilabel>nieprzeczytaną</guilabel> wiadomość, &kmail-mianownik; zmieni status wiadomości na <guilabel>przeczytana</guilabel> po wybranej przez Ciebie liczbie sekund. Jeśli wyłączysz tą opcję, wiadomości utrzymają swój status jako <guilabel>nowa</guilabel> lub <guilabel>nieprzeczytana</guilabel>.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term><guilabel>Spytaj o akcję przy przeciąganiu wiadomości do innego folderu</guilabel></term>
<listitem>
<para>Kiedy przeciągasz wiadomość do innego folderu, pojawia się niewielkie menu z pytaniem, czy chcesz skopiować, czy przenieść wiadomość. Jeżeli wyłączysz tę opcję, wiadomość będzie przenoszona bez uprzedniego zapytania.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term><guilabel>Domyślne foldery wiadomości są przechowywane jako...</guilabel></term>
<listitem>
<para>Tutaj, możesz określić domyślny <link linkend="folders-format">format folderu</link>, który jest wykorzystywany przy tworzeniu nowego folderu.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term><guilabel>Otwórz ten folder po uruchomieniu</guilabel></term>
<listitem>
<para>Tutaj możesz określić folder, który powinien być domyślnie otwarty po uruchomieniu &kmail-dopelniacz;. Jeżeli korzystasz tylko z folderów &imap;, to możesz ustawić tutaj folder &imap;. Jeśli to zrobisz, to możesz zamknąć listę folderów lokalnych i pozostaną one zamknięte przy kolejnym uruchomieniu &kmail-dopelniacz;.</para>
</listitem>
</varlistentry>

<varlistentry>
<term><guilabel>Opróżnij śmietnik przy zakończeniu</guilabel></term>
<listitem>
<para>Folder śmietnika jest opróżniany, gdy &kmail-mianownik; kończy pracę, jeśli opcja ta jest zaznaczona.</para> 
</listitem>
</varlistentry>

</variablelist>

</sect2>

<sect2 id="configure-misc-groupware">
<title>Praca grupowa</title>

<variablelist>

<varlistentry>
<term><guilabel>Włącz funkcje źródła danych IMAP</guilabel></term>
<listitem>
<para>Umożliwia przechowywanie wpisów z aplikacji Kontact (KOrganizer, KAddressBook oraz KNotes). Opcja ta musi być ustawiana za każdym razem, gdy konfigurujesz Kontact jako <guilabel>klienta Kolab KDE</guilabel>. Po włączeniu tej opcji będziesz także musiał dodać odpowiednie źródła danych z <guilabel>Centrum Sterowania KDE</guilabel> (kcontrol) w dziale <guilabel>Konfiguracji źródeł danych KDE </guilabel>. Źródła danych <guilabel>Kolab</guilabel> muszą zostać dodane w przypadku, gdy funkcjonalność źródeł danych dotyczy konfiguracji <guilabel>klienta Kolab KDE</guilabel>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry id="configure-misc-format-groupware-folders">
<term><guilabel>Format folderów grupowych</guilabel></term>
<listitem>
<para>Wybierz format folderów dla pracy grupowej</para>
<itemizedlist>
<listitem>
<para>Domyślnym formatem jest <guilabel>Standard (Ical/Vcard)</guilabel> dla folderów kalendarza (Ical) i książki adresowej (Vcard). Umożliwia on skorzystanie z wszystkich funkcji programu Kontact.</para>
</listitem>
<listitem>
<para>Użytkownicy <guilabel>Kolab</guilabel> powinni wybrać <guilabel>Kolab XML</guilabel>. Format ten jest bardziej zbliżony do formatu wykorzystywanego w Microsoft Outlook(tm) i jest bardziej kompatybilny.</para>
</listitem>
</itemizedlist>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guilabel>Język folderów grupowych</guilabel></term>
<listitem>
<para>Wybierz spośród dostępnych języków Twój język lokalny w celu określania nazw folderów <guilabel>IMAP</guilabel>. Pamiętaj, że opcja ta służy tylko kompatybilności z programem Microsoft Outlook(tm). Nie jest zalecana jej zmiana, chyba że istnieje taka konieczność, ponieważ uniemożliwia ona zmiany języków.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guilabel>Foldery źródeł danych są w koncie</guilabel></term>
<listitem>
<para>Wybierz folder nadrzędny dla folderów źródeł danych <guilabel>IMAP</guilabel>. Powinieneś wybrać nazwę swojego folderu <guilabel>IMAP/DIMAP</guilabel>. Domyślnie, serwer <guilabel>Kolab</guilabel> ustanawia skrzynkę odbiorczą <guilabel>IMAP</guilabel> jako katalog nadrzędny.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guilabel>Ukryj foldery grupowe</guilabel></term>
<listitem>
<para>Nie powinieneś mieć potrzeby, aby widzieć foldery, które przechowują źródła danych <guilabel>IMAP</guilabel>. Jakkolwiek, jeśli chcesz je widzieć, włącz tę opcję.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guilabel>Przeformatuj nagłówki Od:/Do: w odpowiedzi na zaproszenia</guilabel></term>
<listitem>
<para>Włącz tę opcję, aby Microsoft Outlook(tm) rozpoznawał Twoje odpowiedzi na zaproszenia.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term><guilabel>Wyślij zaproszenia w treści wiadomości</guilabel></term>
<listitem>
<para>Zaproszenia są wysyłane w formie załączników. Poprzez włączenie tej opcji, pozwalasz, aby zaproszenia wysyłane były w treści wiadomości, co jest konieczne w przypadku wysyłania zaproszeń i odpowiedzi do programu Microsoft Outlook(tm).</para> 
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</sect2>


</sect1>

</chapter>